SEYFİ KARACA
Memleketi söz konusu olunca,
Sanırsın ki; deli Seyfi Karaca.
Zalim zalimliğin yaparken bunca,
Mazlumların dili Seyfi Karaca.
Kötü bir kelime duymadım ağzından,
Birlik ve beraberlik akar sözünden,
Mert, budağı esirgemez gözünden,
Doğruluğun beli Seyfi Karaca.
Köy deyip dilinden döker balları,
Eskide nasılmış köyün halleri,
Kucaklar dikeni kuru dalları,
Menteşe’nin gülü Seyfi Karaca.
Bıkmaz usanmaz fikrini yazmaktan,
Gönül yolunda yoldaşca gezmekten,
Damıtılmış sözlerini süzmekten,
Poyrazların yeli Seyfi Karaca.
İki hece yazsam, yorum ekledi,
Yenisini hep dört gözle bekledi,
Sessiz kaldığımda yazdı, yokladı,
Uzanan dost eli Seyfi Karaca.
Hacı İbrahim SAĞIR