Açlıkla savaş …
Çarık dedi de bir abim aklıma geldi. Büyüklerimden dinlemiştim. Bizim köyde seferberliğe katılan pek çok olmuştur. Yine yıllarca savaşmış ve iki defa esir düşmüş biri köye dönünce şöyle anlatmış.
– İngilize esir düştük ekmeğimizi aşımızı verdilerde, araplara esir düştük, ayağımızdaki çarıkları çıkarttırdılar, ıslatıpta yersiniz diye.
Yine bir gün seferberlik hali. Ölü bir at bulmuşlar. Bizim köylüye çavınından (erkeklik organı) bir parça düşmüş.
Bizim ecdadımız sadece kefere ile değil açlık ile de savaşmış.
Ve yenmiş şükür.
Ama bizde ne geçmişe saygı var şimdi,
Ne de elimizdeki nimete şükür.