KÖY ODALARI toprak hayatininn DEVLET yeriydi. Sedirinde sekisinde sofrasinda ve sohbetinde minder meydan yasadigi hayatin bizzat kendileri olan INSAN ERKANI söz söylem durum düsünce davranis yol kavram izah duyma dinleme bilgi görgü huy his hüner usül adap ilgi ve itibarliligiyla, MECLiSiNI KURUP muhabbetini yaptigi kapisi herkese acik hicbir gelenini öte git denmeyip kapida koymayan kendi ev horantasindan sayildigi ve geceler yarisina kadar sobasi tüten ve cirasi lambasi sönmeyen yahut en son sönen genis pencereli, saglam pufareli, hususi dösengili, yüksek yapili eyvalardi,

Bahari bulunca yazini gören caylar dereler daglar deryalar dünyasidir, izine yoladikca yürüyen gezen siginan ilisen göcen yahut yerlestigiyle durup oymaklasan gölge ve duldaliklarda rastlanmis gelen gidenlerin ardinda biraktigina yadigarlasan insanlik mirasi…
Kapidaki kuru sogan bagcigi öyledir. Kapinin ardindaki helkeler gügümler terekler soba hasir sedir ve minder öyledir. Kanavicesi türlü islengili yaprak dallari ve sarmasik pükülleri öyledir. Sürüsü yasadigi dünya ile dönüp dolasan kirpilmis yünlerden köpümelik yorgan öyledir, yastik öyledir, kilim öyledir, duvar yaygisi öyledir yer sergsi öyledir, tandir culu öyledir, üstüste kayilmis yüklük öyledir..

Yasadikca dününü gününü ögününü ögüdünü ögüncünü kivancini ve BILGELiGiNi ögrendigi hayatin kisiyi kendine danisan; ve kendisiyle etkin katilimciligin SORUMLUSU kilan; ayakta durup devamliligi saglanmasi gereken hayatin ihtiyac ve gerekliligine dair bütün kazanim deneyim birikim bellek bilinc yol ve kilavuzlugunu bireysel özgünlügün bütün akil fikir ahlak deneyim ilgi vicdan samimiyet cesaret becerileriyle edinip yogrularak; dogaya, zamana, cevreye, dünyaya , insana, onura, itibara, gecmisini devralip gelecegini kuran ve uzak yakin maddi manevi demeden yasamin yordugu tüm sorun zorluk ve güclüklerin üstesinden gelip cevaplayabilen ilgi ve iletisimini TOPLUMSALLASTIRMANIN kurultay kapisi ve ORTAK BiLESENI`dir TONYUKUK…